NA WYMIAR 1/2020

54 na wymiar wyzwania // Optymalizacja produkcji jako sposób na obniżkę kosztów Zanim przystąpię do tematu chciałbym zacytować definicję technologii wg „Encyklopedii Wiedzy”. Otóż technologia – jako jeden z czynników produkcji mówi, jak dużo możemy wytworzyć przy użyciu danej ilości kapitału i pracy. Obejmuje wszystko, co wpływa na wydajność pracy i produktywność kapitału. Technologię można również rozumieć jako kombinację wiedzy, umiejętności, doświadczenia i rozwiązań organizacyjnych wykorzystywanych do produkcji i użytkowania towarów i usług w celu zaspokajania potrzeb ludzkich. Piotr Domański Z wracam uwagę na następujący fragment: jak dużo możemy wy- tworzyć przy użyciu danej ilość kapitału i pracy. Optymalizacja jest bo- wiem niczym innym, jak jednym z ele- mentów technologii, który wpływa na wydajność pracy i produktywności kapitału. To tyle, jeśli chodzi o teorię. Przejdźmy teraz do strony praktycz- nej zagadnienia. Ograniczmy nasze rozważania do fabryki produkującej meble z płyty wiórowej w systemie seryjnym dla du- żych odbiorców. Właściwie każda tego typu fabryka dysponuje taką samą technologią podstawową, na którą składają się następujące czynności: Charakterystyka procesu produkcyjnego i wydajność maszyn Czas pracy Budżet brutto czasu pracy na zmianę 480 min. Czas przerwy śniadaniowej 20 min. Budżet netto czasu pracy na zmianę 460 min. Charakterystyka produktów Przeciętna powierzchnia elementu meblowego 0,2 m 2 Przeciętna liczba elementów w meblu 7 szt. Charakterystyka produkcji Wielkość serii 100 szt. mebla Liczba wieńców 200 szt./serię Liczba boków 200 szt./serię Liczba drzwiczek 200 szt./serię Liczba półek 100 szt./serię Liczba elementów razem 700 szt./serię Liczba m 2 elementów razem 140 m2/serię • cięcie płyt na elementy, • okleinowanie wąskich płaszczyzn, • wiercenie i frezowanie gniazd technologicznych, • pakowanie elementów meblo- wych w kartony. W zasadzie można byłoby zatem powiedzieć, że to wszystko jest bar- dzo proste, po co zatem tu kombi- nować? Tymczasem jedni produku- ją taniej, szybciej i w dodatku lepsze jakościowo meble od innych. Jak za- tem oni to robią? Otóż różnic jest tak dużo, że nie da się ich wymienić jed- nym zdaniem. Skoncentrujmy się dzisiaj tylko na jednym, ale moim zdaniem najistot- niejszym elemencie decydującym o wydajności produkcji, a jest nim CZAS. Pracując na jedną zmianę dyspo- nujemy następującym budżetem cza- sowym: • budżet brutto czasu pracy na zmianę: 480 minut, • czas przerwy śniadaniowej: 20 minut, • budżet netto czasu pracy na zmianę: 460 minut. Widać zatem wyraźnie, że teore- tycznie codziennie mamy do dyspo- zycji 460 minut. I teraz pojawia się największy problem: jak my sobie z tym czasem poradzimy, czyli – ina- czej mówiąc – jak długo w tym cza- sie będą nasze maszyny i urządzenia pracowały, a ile nie będą. Pracowały – powiedzmy to sobie otwarcie – to znaczy: produkowały, a nie były pod- łączone do prądu i hałasowały. Wyobraźmy sobie, że w naszym procesie technologicznym produ- kujemy meble, w których przecięt- ny element ma powierzchnię 0,2 m 2 i przeciętnie siedem elementów me- blowych tworzy jego konstrukcję, a na nasz park maszynowy składają się następujące maszyny: 1. Jedna pilarka panelowa kątowa, w której przeciętny czas cięcia jed- nego pakietu płyt składającego się z 7 płyt wynosi 7 minut. Oczywi- ście chodzi o średni czas, w końcu zależy on od programu cięcia i w rzeczywistości może to być czas od np. 4 minut do 12 minut na pa- kiet. 2. Jedna linia czterostronna z auto- matycznymi urządzeniami podaw-