start

W poszukiwaniu normalności

Pandemia, rekordowa inflacja, zmieniany co i rusz Polski Ład, wojna w Ukrainie – ostatnie miesiące dały się nam we znaki jak nigdy.

Dwa lata z koronawirusem i funkcjonowanie od lockdownu do lockdownu mocno sponiewierały polską gospodarkę, a wprowadzane co jakiś czas zakazy i nakazy mniej lub bardziej skutecznie wywróciły do góry nogami życie, jakie znaliśmy. Jakby tego było mało, inflacja przestała słuchać uspokajających zapewnień prezesa NBP i wystrzeliła do poziomu, o jakim udało nam się już zapomnieć wiele lat temu, osiągając niedawno pułap dwucyfrowy. W tym roku rządzący zafundowali rodakom dodatkową atrakcję, skrywając ją pod brzmiącą obiecująco nazwą Polski Ład, który – sądząc z rozlicznych zmian, także personalnych w rządzie – okazał się jednak Polskim Nieładem. A pod koniec lutego pewien zionący nienawiścią do wolnego świata satrapa postanowił dokonać zmian na mapie Europy i pchnął swoje armie, by wyzwoliły Ukrainę od Ukraińców. Sedno tego wyzwolenia świat miał okazję poznać wkrótce potem w podkijowskim miasteczku Bucza, choć zapewne takich Bucz znajdą się w Ukrainie dziesiątki czy zgoła setki.

I choć podróż przez życie w ostatnim czasie przypomina jazdę na rollercoasterze, to jednak usilnie szukamy czegoś na kształt normalności. Namiastką normalności – taką mam nadzieję – będą zbliżające się wielkimi krokami poznańskie targi „Meble Polska”. Dla mnie będą one zresztą na swój sposób wyjątkowe, bo dokładnie 25 lat temu, także w maju, po raz pierwszy uczestniczyłem w targach mebli w Poznaniu. To były zupełnie inne targi niż te współczesne. Inne wystawiały się firmy, z których wiele już zresztą nie istnieje, inne meble pokazywano wtedy, inni przyjechali goście. I tylko emocje pozostają podobne: dzisiaj, po dwóch latach przerwy od „Mebli Polska”, czuję się tak, jak ćwierć wieku temu. Targi sprzed ćwierć wieku zapamiętałem jako bardzo udane. A jakie będą tegoroczne? Przekonamy się już niebawem.